Kategori: sandık

Bugün bir kartvizit çıkarttım, üstüne de “ne sikimi yerseniz yiyin, sadece şiir yazacağım!” yazdırdım. Benimle irtibata geçmek isteyenler, kartvizitim masanın üstünde. Lütfen halıya basmadan girişteki cesedimin üstünde ayakkabılarınızı iyice temizleyin.

Bir gün siyah bir kuğu geldi ve Popper’a “yanlış yapıyorsun” dedi…

“Egzistansiyalizm’de gelecek yoktur.”Yazılmış içimdeki vicdan elçiliğinin duvarına… Fütürizm fütursuzca kınanmış, fütürizmi savunan çocuk taraflarım klasistlerce gaz odalarına tıkılmış. Kan görmekten sıkılmış cinayet romanı yazan naturalist benlerim. Yaşam imgelerim kübik şekiller halinde tuvalet deliğinden bana bakmış, lağımlardan geçerken içine girdiği buhranı yazmış ekspresyonist dışkılarım. Hayatın Kazıklı Voyvoda tarzı kazıklarından bıkan romantik hallerim sarmış kendini -başıboşlar artık. […]

Yüzbaşım, ben öldürmeye kendimden başlayacağım.

Dolambaçlı yollara sapıyor şiir..İzini kaybettirme! dürtüsü -şımarık-Şu gece vakti, önce kapıya, sonra yollara çarpıyor kendini.Doğaçlama bir tecavüzde başrol oynasa,Bilmeyecekler.Tedavülden kaldırılan bu deli saçması asa,Aslen iki ucu boklu değnektir,Münasip taraflarımızca şereflendirilen.

Taptığım bir karanlık var sende içimi ürperten,Her yalnız gecemin sonrasında zihnimde derin bir yer edinenVe her sabah uyanış gibi sessizce rüyalardan yok olan..Taptığım bir tutku var sende içimi ısıtan,Soğuk öfkemi bırakamadığım dalgalar kadar sıcak,Hissiz bu ruhumun buzullarında erimeyi bekleyen yıllarca. Taptığım bir acı var sende içimi sancılayan,Yüreğine her bir bakışımda beni mahveden..Taptığım bir gözyaşı var […]

Sıkıldık sıkılacağımız kadar ama esas sıkıntı sıkılmışlığın fevkinde sıkıldığını yazmak…