Yazar: sandikici

Yazı masasından kalkıp pencerenin önüne gittim. Dışarıda çocuklar topaç çeviriyorlar. Dünyaları döndüren küçük tanrılar gibiler…

Zaman zaman, her zaman, hay diyorum, sikeyim nefesini, kabusunu! Eh diyor da, aman vermiyor başa bela baş ağrısı…

Soprano vokal tadında sevdim seni.Olay mahalline geç intikal eden katil bir hamamböceği gibi…Yok ettim tüm delilleri!Ah! İltihaplı bir şırınganın içine hapsolmuş, çirkef bir uyuşturucu gibi…Kristallenmiş dudaklarıma ölü solucanlar sunarken,Ah ben! Hiçbir tedaviye cevap vermiyorum artık, ah ben!Sümüklü böceklere cevap vermiyorum.Geceye cevap vermiyorum!Ah ben, olay mahalline geç intikal eden katil bir hamamböceği…Ölü kelebekler okşuyor avuçlarımı…Ruhum ve […]

Sana geldiğim saatlerde sen, sensiz kalıp kendime geldiğimde ne oluyorum, bir bilsen…

Odasına girdi, ceketini çıkarıp askıya astı. Pantolonunu, kazağını çıkardı, dürüp sandalyenin üstüne koydu. Saatini, küpelerini, bilekliklerini çıkarıp özenle kutularına yerleştirdi. Aynada kendisine baktı. Saçlarını çıkarıp çöpe attı. Derisini çıkarıp askıya astı. Gözlerini, kulaklarını, burnunu ve ağzını çıkarıp tek tek camdan kutulara koydu. Kafasını çıkardı ve boynundan askıya astı. Tüm iç organlarını çıkarıp büyük bir cam […]

Beni bu parça ile vurun yahut, Tanrı!Seferler başlar, bir sevişme bekler gibi bekler şehirler…Dudak kenarında gizlenemeyen hançer, merhaba!Kıvrıldıkça sızlayan burunda nikotin veIslık çalarak damarlardan gelen ıslak toprak tortusu…Kırmızıyla katli vaciplerin alkış tınılarını duyduk,Kan çekerken, bir lağım gibi kulaklarıma atılanların hışmı veAtıflarında sözlerine kaptıranların yıkıntısını bildik.Böylece ben ‘Z’ dedim. Bu parça var ya,İyisi mi, bununla vurun […]

Şu sıralar hayat öyle mükemmel gidiyor ki, huzurla ölebilirim.

Önce kafası çıkmıyorsa cesedin toprağın rahminden,Telaş etmeyin, korkmayın,Bu sadece ters ölüm.

Belki de çoktan kopmuştur kıyametVe/veya gerçek kıyamettir,Kopmuş bir kıyametin ardından beklemekKıyameti.Sona olmayana tutulmak…Yerin olmadığı yerlerde intihar aptalcadır.Yersizdir.Hayat denen budur belki… Sigaramız bitmişse, yan masadan rica et.Vardır elbette fazla sigarası olan.Yaşamayı bilmeyene, sigara fazladır.Ruhu olmayana…Ve elbet, ilelebet geçerli bir ayettir bu,Eksik kokar,Nikotine bulaşmamış tüm ruhlar. Şu ikinci sınıf tiyatronun perdelerinden damlıyor ya,Damlıyor ya taze sıkılmış göz […]

Radyoda Marilyn Manson, şehir efsanesi olacak kadar gırtlaktan ölürken,hoparlöre bastırılan izmaritin imkansız uyumu…Sesin üstüne sinen iki günlük balık kokusu ve alkolik birkaç cümle ki;yarısı devrik, yarısı devrilmek üzere…Çarşafların üstüne vuran metalik bir düş…Bulutların hizaya gelip geniş ormanlara istila hazırlığı,didaktik bir dokunuş beynime, evet, şimdi!Bir cips ve bir de katalan aksanıyla adamın telaffuzu… Ben, iki oda […]